فردوسی نه نژادپرست بوده، نه ضد زن

به گزارش سلام دکتر، روزنامه خراسان نیز نوشت: سایتی به نام استاد شفیعی کدکنی که در روزهای اخیر این ابیات دروغین را تهیه کرده است، فهرستی از شاهنامه های اصلی را منتشر کرده و نوشته است: هدف از چاپ اکاذیب و ابیات ساختگی. . توسط دیگرانی با نام بزرگ حکیم فردوسی و شاهنامه که مطمئناً به دلیل خوب بودن پیام ها، سؤالات یا توهین ها دنبال می شوند، جلوگیری از هرج و مرج با انتشار فضای مجازی در صدها کانال و رسانه با هدف دوستی یا دشمنی است. به فرهنگ و کار ایرانی. “شروع شده است.” با کمال تعجب در این صفحه، ابیات بسیار معروفی به شاهنامه نقل شده است، مانند «این سال 30 سختی کشیدم / عجم را در این پارس زنده کردم» یا «که رستم در سیستان است / رستم دستان شدم «یا» چو». . بخت عرب بر عجم غلبه کرد / ایرانیان هر روز سیاه می شوند “یا” هم زن و هم اژدها در جهان / دنیا از هر دو نجس است “و … که به قول استاد شفیعی کدکنی به شاهنامه فردوسی ربطی ندارد و آنها هستند. نادرست

در همین راستا به سراغ دکتر ابوالقاسم قوام، شاهنامه پژوه و استاد ادبیات دانشگاه فردوسی رفتیم و راه هایی برای تشخیص صحت اشعار شاهنامه جویا شدیم.

پاهای دروغین در زمان های مختلف وارد شاهنامه شده است

دکتر قوام ابتدا داستان افزودن ابیاتی به شاهنامه فردوسی را بیان کرد و گفت: شاهنامه کتابی است که در آن ابیات به طرق مختلف از زندگی فردوسی کم یا زیاد شده است. در طول تاریخ اتفاق افتاده است که نویسندگان و نویسندگان دست‌نوشته‌های شاهنامه گاهی عناصری را به شعر اضافه یا حذف کرده‌اند و این امر بعداً در انتشار نسخه‌های مختلف شاهنامه اتفاق افتاد که امکان تعمیر آن وجود نداشت. اقدامات اضافه یا حذف شد.

وی ادامه داد: این گفته به دلیل ویژگی های شاهنامه بوده است. شاهنامه دارای رهنمودهای سیاسی، ملی، ملی و تربیتی است و البته محافظه کاران و مخالفان این اندیشه ها نیز وجود دارند. شعرهای شاهنامه فصل های زیادی را پشت سر گذاشته است. از زمان نگارش شاهنامه در دوره سامانیان و پایان یافتن آن در عصر غزنوی، جهت گیری فرمانروایان یکسان نبوده و بر اساس نظریات حاکمان ابیاتی به آن اضافه شده است. حتی در حال حاضر، همه اسکریپت ها در دسترس همه نیستند. اما فضاهای بیرونی و مجازی فضایی برای جمع کردن پاها و انداختن آن ها به درون فردوسی ایجاد می کند. مثلاً در تاریخ معاصر و در زمان رضاخان نیز همین اتفاق افتاد و ابیاتی را به شاهنامه نسبت دادند که بر وزن اشعار فردوسی و با بدنه و واژگان و تعصب سروده شده بود. از طرفی ابیات قطور اشعار فردوسی را هم در سایت می توان یافت و خواننده کم تجربه فکر می کند اینها اشعار فردوسی است که متأسفانه نه اتفاق مبارکی است و نه اثری برای فردوسی و شاهنامه است و نه کمکی. به نادان و خواننده.فردوسی نی.

ورود آیات جعلی به کتاب های درسی

دکتر قوام می گوید: آثار اشعار دیگر در معرض نزول آیات دروغین بوده است و این امر در طول تاریخ برای کیامن خیام اتفاق افتاده است. وقتی به نسخه‌های اصلی رباعیات خیام مراجعه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که ابیاتی که به طور خاص متعلق به خیام است بسیار اندک است، اما رباعیاتی که به طور کلی به خیام نسبت داده می‌شود بسیار زیاد است. بسیاری از مردم بعد از خیام آواز خواندن و گفتن افکار خیام را پناهگاهی کرده اند که نمی توانند خود را بیان کنند و گفتن آن مضحک است.

این استاد دانشگاه گفت: متأسفانه آیات جعلی نیز در برخی کتاب های درسی آمده است. خواندن را نباید با رسانه های اجتماعی و وب سایت ها یکی دانست. در نسخه های خطی از نسخه های شاهنامه استفاده شده است که معتبر نیستند. یعنی مؤلف کتاب درسی دانش کافی برای شناسایی علاج مفید شاهنامه را ندارد.

منشأ ابیات شاهنامه را چگونه باید بفهمیم؟

استاد قوام در پاسخ به این سوال که منشأ ابیات شاهنامه را چگونه باید بیابیم می گوید: در سال های اخیر تصحیحات خوبی در شاهنامه صورت گرفته است و دلیلی وجود ندارد که ابیات شاهنامه را از دید خارج کنیم. نسخه های متعددی مانند نسخه مسکو یا تصحیح خالقی مطلق وجود دارد که نسخه های اصلی آن تا حد امکان حفظ شده است. با این حال، وب سایت مکانی است که در آن حقایق و دروغ های زیادی وجود دارد. وقتی می توانند نرم افزار رسمی بانکی بانک های کشور را هک کنند و اپلیکیشن را دانلود کنند، نمی توانند به نام فردوسی و شاعران دیگر تقلب کنند؟ برای استفاده از شاهنامه باید از شاهنامه نویسان خواست که از نسخه های مفید شاهنامه استفاده کنند. نکته مهم این است که شاهنامه دارای کشف ادبیات است. عاشقان کتابخوانی، هر جا بیتی از فردوسی را یافته اند، می توانند به کتابخانه ها مراجعه کنند و با چند کلمه از آن شعر، الفبا را بررسی کنند و اصل شعر را بیابند.

تقدیس و تقدیس آرای خالق شاهنامه

از دکتر قوام پرسیدم مسئولیت اهالی کتاب برای جلوگیری از ورود یا جعل چیست؟ چنین فردی شاهنامه را در سایت پیدا نمی کند. اما برای اشعاری که عمداً و عمداً به شاهنامه اضافه شده اند، باید شاهنامه پژوهان و پژوهندگان را از آن آگاه کرد. اگر کسی شاهنامه خوان باشد، زبان فردوسی برایش مقدس است. سبک شعر فردوسی و لحن و نوع عاطفه، عاطفه، افکار، باورها، کردارها و نگرش های او شناخته شده است. به هیچ وجه نمی توان به چنین فردی غذای تقلبی از شاهنامه داد. ماجرای برخی از بزرگان اکنون مورد توجه رسانه ها قرار گرفته و اعلام شده است که چه اشعاری دروغ است. این نشان می دهد که مشاهیر کتاب ما شناخت دقیقی از اشعار و بینش های فردوسی دارند. همچنین در اشعار دروغ از زنان یا عقاید ضد عرب، ضد فردوسی یاد شده است. اینها نیز استثناهایی هستند که از طریق آنها می توانید محتوای جعلی ایجاد شده توسط فردوسی را شناسایی کنید. علاوه بر این، بهترین وجه تمایز برای تشخیص صحت ابیات شاهنامه، مطابقت یا جدایی آنها با ارزش های قبیله ای و ملی است.

انتهای پیام/