گریز دانش‌آموزان از ادبیات! – سلام دکتر

جمال میراحمدی، شاعر و معلم ادبیات در گفت‌وگو با سلام دکتر درباره حذف درس‌های عمومی (معارف، زبان انگلیسی، عربی و ادبیات) از کنکور ۱۴۰۲ اظهار کرد: به شخصه با دروس ادبیات که در پایه‌های ابتدایی و متوسطه تدریس می‌شود، نوع نگارش و ارائه مشکل است. دارم. این کتاب‌ها را می‌کنم، اما آن کیفیتی است که باید از ادبیات به مخاطبان ارائه شود و آن‌ها را به ادبیات علاقه‌مند ارائه کنند. بهترین راه برای از بین بردن جای جوش چیست؟ هاه جای این‌که مخاطبان را جذب کنیم، دفع می‌کنیم.

. . . . . خلائی را که با دو سال در آزمون حضوری به وجود آمد، شاید با چندین سال کار را نمی‌توان جبران کرد، زیرا خانواده‌ها به ادبیات، املاء، انشاء و دروسی که زیرمجموعه ادبیات هستند، کمتر به آنها توجه می‌کنند. به فرزندش گفته معلم ریاضی و علوم و زبانت چه کسی است، از همه اینها نظرخواهی کرده اما نگفته دبیر فارسی‌ات کیست و نخواسته نظری از ما بخواهد در صورتی که ریشه تمام افت تحصیلی بچه‌ها در ندانستن و کم‌توجهی به درس ادبیات بوده است. خیلی از استادان دانشگاهی می‌گویند که نمی‌تواند بنویسد، شاید بلد باشد و متنی را حفظ کند هرده باشد.

میراحمدی در ادامه با بیان این‌که نسبت به برگزاری آزمون ادبیات در کنکور هم نقد دارد، گفت: این که بخواهیم حجم زیادی از مطالب چند کتاب را در ۳۰ تست بیاوریم، به کار دانش‌آموز نمی‌آید. اشکن مشکل در درس معارف هم هست، دانش‌آموز بسیاری از مسائل دینی را حفظ می‌کند که باید در ۳۰ آز ومون بدهد، خب انرژی بچه‌ها. حرف من این نیست که به این درس‌ها کم‌توجهی شود اما به این نوع نگاه برای برگزاری آزمون کنکور نقد دارم. ادبیات هم همین است، از بچه‌ها که انرژی زیادی می‌گیرند و بار گرانی بر دوش آن‌هاست، یک‌جورایی آن‌ها از درس ادبیات تنفر پیدا می‌کنند. اگر دانش‌آموزی نمی‌تواند از ۳۰ تست، ۱۰ تایش را نگاه کند به ادبیات و کسانی که دست‌اندرکار ادبیات هستند، نگاه خیلی جالبی نمی‌تواند داشته باشد و نگاهی واپسگرا خواهد داشت، نسبت به مسائل ادبی و تاریخ ادبیات گارد می‌گیرد. از طرفی هم اگر ادبیات در ننوور نباشد، مورد کم‌توجهی قرار گیرد و دانشجویان ما از نظر سواد نوشتاری و وود گفتاری دچا.

این شاعر گفت: اگر نخواهیم در دانش‌آموزان نسبت به ادبیات علاقه مندی ایجاد کنیم و آن‌ها را به ادبیات علاقه‌مند کنیم تا با عشق به ادبیات بخوانند و علاقه‌مند باشند که ادبیات کشور را بخوانند، نوع نوشتارشان را درست کنند و خط فارسی را درست کنند. بدارند، نه‌تنها با حذف ادبیات، پیشرفت نمی‌کنیم، بلکه به نظرم شکست بسیار بزرگی است و با افت تحصیلی و افت نوشتن در دوره‌های آموزشی. الرچند الان هم آا آن روبه‌رو هستیم.

او درباره این‌که پیشنهادش برای جایگزین کردن روشی برای علاقه‌مند کردن دانش‌آموزان به ادبیات چیست. اصلاح کتاب‌های درسی یا تغییر نحوه گرفتن آزمون، در پاسخ توضیح داد: ر دو. معتقدم مطالبی که باید در کتاب‌های فارسی و تاریخ ادبیات آورده شوند، بسیار جذاب تر باشند. . . . . . ۲۵ سال است که ادبیات می‌کنم اما در کتاب‌های درسی چیزی نمی‌بینید که مخاطب را ک نند. نمی‌خواهم بگویم ادبیات انقلاب، اما این‌که صرفاً بپن‌پردازید و رر نگیرید، عثاعث گریز دانش‌آموز می‌شود. یاید این‌ها را به دادل برسانیم و ادبیات ارائه می‌دهد که جذاب باشد. قتی باب فارسی را ورق می‌زنید، متن‌هایی از نویسنده‌های عربی هستند، آن‌ها شاعران و نویسندگان برجسته‌ای دارند اما متن و یاب‌های فارسی شده ادبیات تعلیمی و حماسی دوران معاصر، شرح حال معارف و ادبیاتی است که می‌خواهد ایدئولوژی را به درستی ارائه کند.

میراحمدی تصریح کرد: ادبیات می‌خواهد برای ما چه کند؟ آرا ادبیات میخوانیم؟ ادبیات میخوانیم که ما را به گذشته فرهنگی‌مان وصل کند. خا خوانش ادبیات می‌توانیم افتخاراتی را که در گذشته داشتیم مطالعه ‌کنیم و برای آینده‌مان برنامه‌ریزی تا گام‌های فرهنگی رو به رو شویم. در صورتی که این اتفاق نمی‌افتد. در گرفتن آزمونها هم همین است. . . .. . در این قسمت واقعاً ضعف داریم. اگر بتوانیم ادبیات را از دانش‌آموزان به تورت تشریحی یا شفاهی امتحان بگیریم، شاید زمان بیشتر بخواهیم بگذریم اما باز از بهتری بگیریم. دانش‌آموز با وجود این‌که کتاب را می‌خواند اما تفسیرهای متفاوتی از یک بیت وجود دارد، فنون ادبی متفاوت در آن به کار می‌رود، بنابراین ممکن است گزینه‌هایی انتخاب شوند که نظرش درست باشد اما نظر طراح آزمون با یکی دیگر از مفسران بوده است، پس از آن لذت می‌برد. دانش‌آموز هدر می‌رود و باعث می‌شود ادبیات گریز شود و از ادبیات چیزی نمی‌دانم که آنها خیلی چیزها درباره ادبیات می‌دانند.

او در پایان اظهار کرد: می‌خواهم از طریق رسانه شما تجربه و یک دغدغه دبیر آموزش و پرورش را بگویم که واقعاً علاقه‌مند به ادبیات و علاقه‌مندی این دانش‌آموزان با گذشته‌های ادبی‌مان و ادبیات معاصرمان آشنا می‌شوند، دارند. ما آثار ادبی و ننری بسیار ارزشمند در دوران معاصر داریم که در کتاب‌های درسی پیدا نمی‌کند. امکانات مالی و رسانه در اختیار بخشی قرار دارد که نمی‌گویم ادبیات سطح پایین را اما صداهای دیگری هم در ادبیات و هنر داریم که بسیار جذاب‌تر و پیشگام‌تر از ادبیات رسمی و دولتی ماست اما نگاه‌های سیاسی باعث می‌شود در حاشیه قرار بگیرند و برخی از کسانی که ذوق دارند. و تعداد کمتری دارند، رور و بروز نند. یمانی که دانش‌آموز در کتاب درسی فقط یا این نوع ادبیات آشنا می‌شود، دلزدگی و گریزی از ادبیات ایجاد می‌شود. . . . . . شما مجاز به استفاده از هیچ زبانی نیستید، اجازه استفاده از آن را ندارید، اجازه استفاده از آن را ندارید، مجاز به استفاده از آن نیستید، اجازه استفاده از آن را ندارید، اجازه استفاده از آن را ندارید.

انتهای پیام