کم گوی و گزیده گوی چون سرور صدا!

مانند سلام دکتر، یک سرور تمیز همیشه پیام خود را با صدایی مخملی و تاثیرگذار، همیشه روی آنتن به مردم می رساند. او همیشه از رادیو به عنوان زندگی یاد می کرد. رادیو رشته هنر اوست و با کلامش همه را جذب می کند. بدون اینکه امیدی به نمایش تصویر خود در سال های اخیر داشته باشید. پاک یکی از حامیان صدا و سیما است.

به همین دلیل نصرت الله علیمی همسرش در پیامی به جوانانی که این روزها علاقه مند به گفتگو هستند گفت: از حضور همزمان در رادیو و تلویزیون خودداری می کند.

علیمی گفت: توزیع کننده پاک نشان معتقد است که گوینده باید مسیر خود را انتخاب کند و ببیند در تلویزیون یا رادیو موفق تر است و در حوزه ای کار کند که فکر می کند موفق تر است.

بنابراین گوینده باید انتخاب کند! این نگاه قاطعیت در چشم انداز رادیو است و تا آخر عمر هم مثل رادیو با این نگرش صادق است. تلویزیون یک رسانه محبوب است، اما من آن را دوست ندارم، و معتقدم که یک پخش کننده رادیو باید بتواند احساسات خود را با خشونت کنترل کند.

تمرکز بر “استتار رادیویی”؛ نگاه های بعدی مدیران ارشد صداوسیما در یک سایت (دهه 80) و در واقع فرصتی برای دادن رنگ و خورشید متفاوت به یک رادیو از این روزها. اما شاید این دیدگاه چندان دوام نیاورد و هزینه کم عوامل رادیویی از یک سو و توجه زیاد رادیو و مخاطبان به تولید رسانه های براق مانند تلویزیون نمی تواند مانع از مخالفت شدید این دیدگاه شود. چشم اندازها و آرزوهای جوانان. جستجوی عاقلانه و مطمئن برای شهرت و رفاه.

پاک نشان هرگز به تلویزیون نرفت، زیرا فکر می‌کرد تماشاگر را از بین می‌برد. او البته گفت: اگر گوینده می دانست که حضورش در تلویزیون اشکالی ندارد این کار را می کرد اما اکثر گویندگان پس از حضور در تلویزیون به رادیو بازگشته اند.

آخرین سخنان این هنرمند به سال 1400 برمی گردد. جشنواره ای که توسط برگزارکنندگان برنامه جشن ارمغان برگزار می شود، جشنواره ای که هر ساله در اردیبهشت ماه به صورت خصوصی توسط جمعی از مدیران و بازیگران سابق رادیو برگزار می شود، تقریباً در روز تولد رادیو برگزار می شود. مهمانی – جشن.

به گزارش رادیو، پاک نشان متولد اردیبهشت در سال 1347، پنج سال پس از شروع فعالیتش در رادیو گرگان به تهران آمد و پس از تست و مصاحبه توسط استاد سجادی، از بین 100 گوینده انتخاب کرد.

وی در این جشنواره رادیویی ارمغان از تلاش بی‌وقفه نویسندگان، نوازندگان و خوانندگان بزرگی چون هوشنگ ابتهاج، عبدالوهاب شهیدی و محمدرضا شجریان در برنامه گلها و گلها تازه و گلهای صحرایی که در آن زمان پخش می‌شد، یاد می‌کند.

در ادامه بررسی ها و مصاحبه های این بازیگر با سلام دکتر، به اظهارات مهمی که در سال 85 گفته بود، می رسیم:

اگر هر یک از ما که مسئولیت این رسانه (رادیو) را بر عهده داریم – شاید از طریق نویسندگی و تولید و از همه مهمتر گویندگی – بدانیم که رادیو برای بسیاری از مردم نمونه است، در کارمان دقت بیشتری خواهیم کرد.

و با تاکید بر این نکته یادآوری کرده اید:

«از کودکی در کارگاه‌های مختلف شنیده‌ام که بزرگسالان می‌گویند: «این را رادیو می‌گفت… من خودم شنیدم.

پاک نشان یک سال پیش ابراز امیدواری کرد که سال آینده کرونا لغو شود تا بتوانند شخصاً از رادیو جشن بگیرند.

به نظر می رسد این روزها رویای یک سرور تمیز محقق شده است، اما حالا که کرونا از بین رفته است و بلندگوها می توانند پس از سال ها یخ زدن صدایشان در پشت نقاب ها دوباره به راحتی در سینما نفس بکشند، استاد به البته گوش دادن به آن نیست. سخنان آنهاست و به نسل آینده افتخار کنید.

اهالی رادیو و شنوندگان این رسانه داغ، روز پنجشنبه ۲۶ خرداد، برای همیشه سرور صدای خود را از دست دادند و وارد افسردگی ناسالمی شدند که می تواند شفا یابد و به زودی قابل اصلاح است.

در نهایت نمونه ای از این هنرمند را در گفتگو با رادیو صبا می شنوید:

انتهای پیام/