گفته اند دنیای سیاست، دنیای رقابت است و بر این اصل، اکنون وقت آن است که آشکارا صحبت کنیم.
فرآیندها یا استراتژی ها
اظهارات و اظهارات تفسیری که یکی پس از دیگری در اخبار سفر شی جین پینگ، رئیس جمهور چین به عربستان شنیده می شود، نگرانی منتقدان داخلی را از جهت گیری نظام سیاسی کنونی ایران به سمت خاورمیانه آشکار می کند. دوراندیش و آرمانی که بوده است. کسانی که منتقدان را به غربی بودن متهم می‌کنند – اگرچه ممکن است مصون باشند و نیازی به پاسخگویی ندارند – ممکن است اکنون لازم باشد حداقل به مردم توضیح دهند که چرا منافع ملی را قربانی می‌کنند – زبانی برای نگرش‌های غربی‌شان. آنها نه می توانند تغییر رفتار چین در منطقه را کتمان و رد کنند و نه می توانند آن را به عنوان یک تغییر منطقی بر اساس مقتضیات زمان توجیه کنند، زیرا نادیده گرفتن یکپارچگی منطقه ای ایران موضوع ساده ای نیست که دلیلی برای تجارت مردان دیگر شود. یا به زودی یاد یک ملت بزرگ و باشکوه باد. درک اینکه به لطف اختلافات بین کشورهای منطقه خلیج فارس، چگونه چین از جدول تقسیم منافع با غرب سود برده است، دشوار نیست، همانطور که درک این موضوع که چین اکنون بدون هیچ گونه هزینه ای است، دشوار نیست. در بحبوحه جنگ اوکراین که به فاجعه ای برای روسیه تبدیل شده چه سودی می برد؟ با این حال، برخی از افراد هنوز برای توجیه تحقیقاتی که به نفع گذشته انجام می دهند تلاش می کنند و هنوز فکر می کنند که حرکت رو به جلو مشکل را حل می کند.
جدای از اینها، رهبری که به دیپلماسی رسمی کشور احترام می گذارد و به رئیس جمهور چین می گوید با یک تماس تلفنی مشکل واکسن را حل می کنم، او را مجبور کرد که از کشور بزرگ ایران عذرخواهی کند و ضدایرانی شما را رفع کند. موقعیت؟ آیا وزیر سابق امور خارجه که تریبون بزرگی در رسانه‌ها دارد و می‌گوید چین شریک استراتژیک ایران است، همچنان به سخنان خود پایبند است یا اکنون معتقد است که دوره این اتحاد راهبردی بدون هیچ سودی برای ایران به پایان رسیده است؟ آیا کسانی که در بالا رفتن از دیوار سفارتخانه های خارجی فعالیت می کنند حاضرند از سفارت چین هم دیدن کنند؟ اگرچه همه ما می دانیم که حمله به شرکت ها به نفع مردم نیست و فقط می تواند به نفع چند نفر باشد. ضمن اینکه راه درست برخورد با این موضوع در مرکز حمله نیست و بهتر است دولت با روش دیپلماتیک در راستای امنیت واقعی و حفظ منافع ملی گام بردارد و امکان تبدیل را در نظر بگیرد. مواضع سیاسی در مورد مسائل مربوط به چین.
نکته عجیب این ماجرا این است که طرفداران جهت گیری به شرق نیز به سناریوی مکرر «گرفتن زمان حال با کمک غیرممکن اما وعده های زیبا در دوردست» متوسل می شوند و در این شرایط می گویند هدف انبوه چین قرار نیست. ایران را دور بزن، اما برای ورود به حیاط خلوت، آمریکاست! به نظر آنها آیا چین اجازه دارد برای ورود به حیاط خلوت آمریکا با کلنگ به ایران حمله کند؟ مهمتر از همه، عربستان سعودی که در حال حاضر از درگیری در منطقه رنج می برد، با فروش هشت میلیون بشکه در روز که بزرگترین صادرکننده نفت جهان است و دولتش امسال به جای کسری بودجه، کسری بودجه دارد. و همواره منافع کشورش را در دو جریان شرق و غرب دنبال می کند. آیا می توان به راحتی گرفتار بازی استراتژیک چین شد؟ از این رو، همزمان با انتشار این تحلیل، بخشی دیگر از طرفداران شرق گرایی همچنان منتقدان را به غرب زدگی متهم می کردند. آنها افزایش حجم قراردادهای نفتی با چین را موفقیتی در دیپلماسی کنونی این کشور عنوان کردند، بدون اینکه بگویند:
- در مورد قیمت و روش فروش نفت در این قراردادها بحث کنید و آنها را با قیمت های مشابه در منطقه مقایسه کنید
- در مورد اینکه چه مقدار نفت و فرآورده های نفتی فروخته شده به چین تاکنون به این کشور بازگشته است صحبت کنید.
چین، در یک خانه شیشه ای زندگی می کند
ایرانی ها ضرب المثلی دارند که می گوید: عاقل که در خانه شیشه ای نشسته به دیگران سنگ نمی زند. بدون شک اظهارات آقای شی نه به ثبات منطقه ای ایران بزرگ لطمه می زند و نه منافع بلندمدتی برای چین در منطقه دارد. چین شریک قابل اعتمادی نیست و دولت های منطقه خلیج فارس یا این مهم را در تجربه تاریخی رفتار چین با دیگر متحدان می بینند یا به زودی خودشان آن را تجربه خواهند کرد. اما آنچه از اظهارات مداخله جویانه چین می توان فهمید این است که حزب حاکم حزب کمونیست چین در توهم «خدا شدن» است، توهمی که در درازمدت اعتبار کنونی آنها را از بین خواهد برد. اگر چین خود را بی نیاز از حمایت افکار عمومی مردم جهان می‌داند، باید مواردی را یادآوری کرد که باید به همان افکار عمومی پاسخ جدی داد، مسائلی که به موقع به آنها خواهیم پرداخت. و فرصت هست
در این مرحله می توانید نکات زیر را نیز بخوانید:
خط شرق کجاست؟
به شرق نگاه می کند
شرق یا غرب؛ مسئله این است!
6565