چند انتقاد به نمایشگاه کتاب

مجید بدارکوهی، مدیر انتشارات و پخش ماهریس در گفت وگو با سلام دکتر، درباره برگزاری همایش کتاب به صورت آنلاین و حضوری گفت: «کلمه نوشتن کار درستی نیست. اینکه بگوییم اصلا نمایشی وجود ندارد، توزیعی وجود ندارد، کتاب فروشی نیست، چنین چیزی امکان پذیر نیست، زیرا باید تمام قابلیت های لازم برای انتشار وجود داشته باشد. اما آنچه مهم است نحوه سازماندهی این رویدادها و رویدادها است. ما می توانیم تمام مدارهای چاپی را برنامه ریزی و پوشش دهیم.

وی با اشاره به برنامه زمان بندی فعالیت های نمایشگاه گفت: نمایشگاه تا سه روز دیگر آغاز به کار می کند و هم اکنون در حال برپایی چادر هستند، البته نه با آدرس دقیق. ناشر باید در آخرین لحظه برای انتقال کتاب هایش برود و دیگر نمی تواند آدرس چادر را در لیست چاپی خود وارد کند. همه چیز 90 دقیقه و با برنامه ریزی ضعیف است. همه می دانیم که نمایشگاه در همان روز برگزار می شود، بنابراین کمپ از یک ماه قبل برپا می شود تا ناشر فکر کند و از مخاطب و ناشر به خوبی استفاده کند.

این ناشر با بیان اینکه این نشریه فرمت دقیق نمایشگاه را ندارد، افزود: فروشگاه ما بازار بزرگی است. ساعات کاری خسته کننده در مدت زمان طولانی. فروشگاه معمولاً یک فروشگاه بزرگ است، اگر حمایت وجود داشته باشد، اتفاقات خوبی می افتد و اگر حمایت نباشد، اتفاقات خوبی نمی افتد. مثل نمایشگاه مجازی قبلی که خوب پیش نرفت، خریدار و اسپانسر نبود.

وی با بیان اینکه این لانه 100 درصد در مقابل فروشگاه ها و توزیع کنندگان آسیب پذیر است، گفت: اما در عین حال در کتابفروشی ها و مراکز پخش نیز مشکلات زیادی داریم. وقتی با مشکلی مواجه می شویم، باید به گذشته فکر کنیم، کلمه اتفاق افتاده، که باید درک درستی از این مقیاس داشته باشیم. یکی از دلایل برگزاری این نمایشگاه کمبود کتاب در کتابفروشی ها، رشد نکردن تعداد کتابفروشی ها نسبت به نشریات و ناتوانی در ارائه محصولات با کیفیت است.

این سنت‌گرا با بیان اینکه بسیاری از مسائل مربوط به چاپ است، می‌گوید: «می‌خواهیم فضای کسب‌وکار را راحت‌تر کنیم، بنابراین مجوز چاپ بیشتری به مردم می‌دهیم و 20000 ناشر اضافه می‌کنیم». من نتیجه اینها را به عنوان یک سرور توزیع شده با تقریباً بیش از 500 ناشر می بینم. بقیه کجان؟ برخی از این ناشران این فرصت را دارند که آثار خود را در استراتژی هایی مانند بازی های کتاب ارائه دهند. در بسیاری از موارد، کتاب های کوچک از نظر ظاهری بسیار بد هستند و حتی کوچکترین استانداردهای چاپ را هم رعایت نمی کنند. در برخی موارد مخاطبان از نظر ظاهری متوجه این کیفیت پایین نبودند و از نظر متن نمی توانستند کل کتاب را بخوانند. کتاب را به خانه بردند و به انواع مشکلات ادبی و کلامی پرداختند و بدترین چیز این بود که مخاطب از کتاب خارج شد. در برخی موارد، شخصی سند را ترجمه می‌کند، مثلاً با Google Translate، با یک نشریه بی‌نام، و مترجمی که ممکن است در دسترس نباشد یا متخصص ترجمه نباشد، و به ما اجازه ارائه سند را می‌دهد. منصفانه است زیرا وزارت بخشنامه محتوا را کنترل نمی کند.

بدارکوهی ادامه می دهد: «بزرگترین نقش خدمات این است که نشریات را بر اساس کیفیت و نوع محصولات تولیدی و خدماتی که به مشتری ارائه می دهند، بدون توجه به کیفیت محتوا و کیفیت آن، بر اساس عنوان کاغذی ارزیابی کند. حجم؛ «یعنی اگر ده کتاب ده صفحه ای داشته باشید، 10 عنوان کتاب دارید و یک چادر 9 متری به شما می دهند و اگر ده کتاب صفحه 1000 داشته باشید، همان 10 عنوان را محاسبه می کنند. .

وی تاکید کرد: هر بخشی از تاریخ نمایشگاه مبتنی بر ورودی و ارائه است و زمانی که ورودی ها و ویژگی ها نادرست باشد ممکن است نتایج دقیق نباشد. ما نمی توانیم همه را به خاطر همه مشکلات مقصر بدانیم و بگوییم که بخشی از ما مقصر است انتشار ایمیل یک سال قبل از نمایشگاه. نمایشگاه کتاب تهران باید شامل برگزارکننده و برگزار کننده سالانه هم باشد، پروژه ای به این بزرگی نیاز به اتاق فکرهای زیادی دارد. مرکز راهنما و تیم به دنبال حقیقت است تا ببینیم در سال آینده چه باید کرد.تا آخرین لحظه مکان کتابخانه تهران را فاش نمی کند.تجربه کسانی که در سال های مختلف زحمت کشیده اند بنابراین ما نداریم هر سال مشکلات مشابهی است، اما همه ما در سال قبل از نمایش دوباره همان داستان‌ها را داریم و این اتفاقات می‌افتد و اجازه نمی‌دهند ایرادات موجود را برطرف کنیم.

بدر کوهی با تاکید بر اینکه فرآیند چاپ مشکل دارد و مشکل خاصی ندارد، گفت: ما یک مشکل اساسی داریم، سیستم اشتباه است و نقشه راه درستی نداریم. برخی افراد بر اساس سلیقه و ترجیحات شخصی تصمیم می گیرند نه میل به اتحاد، که همه اینها باعث می شود به خودمان آسیب بزنیم. برخی ناخواسته و برخی می خواهند. زمانی که من توزیع کننده بودم، قوانینی را برای فروشندگان کتاب تعیین کردم، فروشندگان و ناشر شرایطی را برای سروری که خودمان به آن آسیب رساندیم تعیین کردند. جلسات زیادی در کتابخانه برگزار می شود تا بتوانیم ایده ها را جمع آوری کنیم، به روش های مختلف در مورد آن صحبت می کنیم، تمام زمانی که صرف می کنیم اما نتیجه خوب نیست. بسیاری از آن به حالت عادی بازگشته است. می خواهیم در و پنجره را عوض کنیم، البته خوب نمی شود چون خانه پی دارد، اگر کل در و پنجره را دوبرابر کنیم، مشکل خانه حل نمی شود و هیچ اتفاق خوبی برای خانه نمی افتد. خانه، زیرا مشکل اساسی است. ما به یک سیستم قوی تر، کلاس و برنامه ریزی بهتر برای انجام کارها با نظم نیاز داریم.

وی با اشاره به فضای بین چادر و راهرو در نمایشگاه امسال گفت: امسال فضای نمایشگاه کم است و مشکل داریم. از بزرگی چادرم خیلی خوشحال شدم چون نمی توانستم چمدانم را حمل کنم. به دوستان گفتم از هر عنوان کتاب چند قدم بردارند چون فضای چاپ کتاب ها را نداریم و مشکلات زیادی وجود دارد اما با مدیریت درست می شود. مثلاً متوجه شدیم که چادرها را به نام نشریات توقیف کرده اند، اما پنج عنوان آورده اند. البته پنج کتاب ثبت نشده اما می گویند انتشارات ما چاپ شده است. اگر به هر دلیلی امکان ندارد که ناشر ادبیات خود را به نمایشگاه بیاورد، نباید حجم آن زیاد باشد و ناشر دیگری نباید ادبیات او را بردارد. این مشکلات وجود دارد و سیستم باید دقیق تر باشد.

نویسنده همچنین تجربه خود از واقعیت مجازی را اینگونه بیان می کند: مرحله دوم اصلا خوب نیست. یک بار انجام شده که تعادل است. عیب بزرگ این است که هزینه نشریه هزینه پست است و ناشر باید 20 درصد تخفیف بپردازد. اگر کتاب‌ها را به این دلیل قرار می‌دادم که در قبال مخاطب مسئول بودم، اما واقعاً اخلاقی بود. مثلا یک کتاب 30 هزار تومان است که با 20 درصد کاهش به 24 هزار تومان، 10 هزار تومان به پاکت و 14 هزار تومان به پست 24 هزار تومان کاهش می یابد. در واقع تعداد کل کتاب های فروخته شده حدود صد هزار جلد بود[100,000]تقریباً یک هدیه است و ما یک مشکل داریم. من به عنوان یک کاربر در واقعیت مجازی شرکت نمی‌کنم و ایرادات و ضعف‌های آن را نمی‌دانم، اما در زمانی که کرونا وجود دارد و کاری نمی‌توان کرد، قرار گرفتن در معرض مجازی تنها راه حل است. مرحله اول تقریبا خوب بود. اما دفعه دوم که فروش خیلی کم بود، درگیر تعداد کم مثبت ها نبودیم. البته تجربیات متفاوت است. باید ببینیم این بار چطور خواهد بود.

انتهای پیام/