چرا برای زن از واژه «جنس دوم» استفاده می‌کنیم؟

به گزارش سلام دکتر، سمیرا آزادنام که نمایشگاه تاسیساتی او با عنوان “نیم” در گالری پاییزی خانه هنرمند ایران برگزار می شود، در این باره توضیح داد: این نمایشگاه در ادامه نمایشگاه قبلی من است اما به طور خاص به دغدغه های زنان می پردازد. نگرانی هایی که قطعا دغدغه من است و به دلیل افراد مختلف و تجربیات زندگی ممکن است شامل حال همه افراد نباشد، اما همه ما خانم ها ناآگاهانه درگیر این دغدغه ها هستیم.
او افزود: «مثل این است که ما یک مدل از پیش ساخته شده‌ایم و همه از یک نسخه کپی می‌کنیم. در زمان‌های مختلف هم همین‌طور بوده است و اینکه ما کجای این کره خاکی به دنیا آمده‌ایم در این موضوع مهم نیست. از زیبایی و فرم بدن گرفته تا هر آنچه از ما انتظار دارند. به نظر می رسد آنها مدام به ما عناوینی می دهند که باید در معرض آنها باشیم.”

وی ضمن انتقاد از کاربرد واژه «جنس دوم» برای زنان، توضیح داد: در شاهنامه می خوانیم که زنان خانه اول را ساختند و این واقعیتی است که امروزه نیز در برخی مناطق روستایی شاهد آن هستیم. در این جوامع، زنان بسیاری از سخت ترین وظایف را بر عهده دارند و ممکن است کمترین قدردانی از آنها نباشد. آیا زن یا دختر روستایی دغدغه، فکر و خواسته ای جز آنچه به او محول می شود ندارد؟ آیا تا به حال خواسته اید ورزش را به صورت حرفه ای دنبال کنید؟ اساسا استعداد این گروه در جایی کشف شد؟ ویرایش این سوالات همیشه برای من سرگرم کننده بوده است. “
آزادنام درباره المان های به کار رفته در دکور نیم توضیح داد: در برنامه قبلی چاقو دیدیم که دو سه تای آن اینجا خالی است. فشاری که باورها و به خصوص جنسیت و زن بودن به ما وارد می کند، منجر به تغییر جهت و برخی سنت های غلط می شود. منظورم آداب و رسوم صحیحی نیست که در همه جای دنیا وجود دارد، بلکه منظورم قوانین خارجی است که تعیین می کند زن چگونه باید باشد. همه اینها به سویه های متضاد تبدیل می شوند. این تجربه الگوی نمایش قبلی من شد که در این نمایش هم ادامه داده ام.»
او سپس به قسمت “کفش” در شرح شغل خود اشاره کرد و گفت: “همیشه به ما می گویند این را بپوش، و زن یعنی همیشه اینطور آرایش کنی و… اما حقیقت این است که ما زیاد آرایش می کنیم. فشار بر خودمان با وجود این همه پوشش، اگر این همه عادت را از ما بگیرند، پس کدام پوشش را انتخاب می کنیم؟»
این هنرمند درباره پرداختن به مسائل زنان در آثارش گفت: شاید به این دلیل است که به این فکر می کنم که چرا باید این مشکلات وجود داشته باشد و چه فایده ای دارد؟ چرا باید اول از همه چیزها را جلوی خودم بگذارم تا به عنوان یک زن پذیرفته شوم وقتی می توانم برای خودم صحبت کنم؟ فکر می کنم خودم تجربه متفاوتی در این مورد داشته ام و همیشه به دنبال پاسخی برای آن هستم. چیزی شبیه خاله بازی که بچه بودیم و فرقی نمی کند. در آن زمان ما دوست داریم در کفش مادرمان راه برویم و حالا رشته هایی که در گوشه این چیدمان می بینید یادآور اتفاقاتی است که همه ما می توانیم آن را تجربه کرده باشیم.»
وی درباره عروسک های قرار داده شده در این چیدمان گفت: من خانم های زیادی را دیده ام و دیده ام که با وجود اینکه بالغ هستند و بعضی ها حتی نوه دارند اما همچنان به دنبال خشونت یا بازی کودکانه هستند. آنها همچنین دوست دارند با اطرافیان خود مانند عروسک رفتار کنند و برای آنها لالایی بخوانند. آنها همیشه می خواهند با «مادر بودن» زنانگی خود را نشان دهند. این دنیایی است که برخی آن را نادیده گرفته اند. حالا یا به خاطر ازدواج اول یا به دلیل بارداری ناخواسته. گاهی اوقات فردی تصمیم می گیرد به عنوان مادر فرزندی به دنیا بیاورد، اما برخی ناآگاهانه در این شرایط قرار می گیرند و البته در کنار فرزند خود بزرگ می شوند که این خود یک تقویت کننده است.
آزادنام در پایان درباره بازخوردی که از مخاطبان نمایشگاهش دریافت کرده است، گفت: اگر بخواهم درباره نمایشگاه قبلی بگویم، باید بگویم که من را متعجب کرد؛ زیرا مردان و زنان زیادی را دیدم که به خاطرشان گریه می کردند. خاطره و صحبت در مورد این آثار.چند چیزهایی هم مرا به یاد آورد و چیزهایی را شنیدم که از چشمان خودم پنهان بود، از زبان این افراد، تنها بخشی از این مطالب را می توانستم ببینم، اما هر مخاطبی حرف خود را دارد. دیدگاه، و تجربه ملاقات با این دیدگاه‌های مختلف برای من بسیار شگفت‌انگیز است.”
نمایشگاه آثار هنری «نیم» همه روزه به جز شنبه از ساعت 15 الی 20 در خانه هنرمندان ایران به نشانی تهران، خیابان طالقانی، خیابان موسوی شمالی دایر است. (فرست) ضلع جنوبی باغ هنر.

انتهای پیام