بازیگر نقش غزل در سریال مستوران از مشکلات گریم و لباس پوشیدن شخصیت های این سریال گفت.
الهه خادمی – بازیگر سریال مستوران – درباره ویژگی های نقش و ایمانش به سلام دکتر گفت: بازی در نقش غزل یکی از سخت ترین نقش های کارنامه من است.
مستوران این شب ها از شبکه یک پخش می شود. این مجموعه به کارگردانی سید جمال سیدحاتمی و مسعود آب پرور بر اساس کتاب مستوران نوشته محمد حنیف ساخته شده است. خادمی در سریال 87 متری کیانوش عیاری جلوی دوربین رفته است. وی همچنین در سریال های «زیر هشت» سیروس مقدم، «آشپز» محمدرضا آرتمان و «پروانه» ساخته جلیل سامان بازی کرد.
این بازیگر درباره نقش خود در مستوران خاطرنشان کرد: من از ابتدا برای نقش غزل انتخاب شدم. در سه چهار ماه آخر فیلمبرداری به گروه اضافه شدم. چرا که سازندگان سریال باید در نهایت به سراغ وضعیت بازی غزل یا وضعیت اسپویل بروند. چشمانم به شخصیت غزل نزدیک است و گریم را هم امتحان کردم، این شد که در سریال مستوران غزل شدم. زمانی که آقای آب پرور کارگردان بودند به تیم اضافه شدم اما ورودم با آقای حاتمی بود. وقتی فیلمنامه را خواندم نقش را خیلی دوست داشتم. چون نقش غزال خیلی مهم است و قطعا زمان زیادی برای آماده شدن برای نقش نداشتم. چون شما در حال فیلمبرداری از وضعیت بربرها هستید و نقش من به زودی آغاز می شود.
خادمی درباره گریم شخصیت غزل در سریال مستوران نیز توضیح داد: گریم شخصیت غزل با بقیه بازیگران متفاوت است و چیزی در چهره او شبیه به ماه است. گریم این شخصیت بسیار سنگین بود. هر روز آرایشم یک ساعت طول می کشد و علاوه بر این ماه مخلوطی از الکل 96 درصد می دهند و روی صورتم رنگ می زنند. به همین دلیل کار زمانبر و بسیار سخت است و باعث تحریک پوست می شود. بالاخره نقاب روی این ماه گذاشته شده و به سختی می توان یک شی اضافی را به صورت ثابت کرد تا در بازی من تاثیری نداشته باشد و مشکلی ایجاد نشود و همچنین بخشی از شخصیت شود. من هم لنز دارم و متوجه شدیم که بیرون عکس گرفتیم، بیشتر سوار بر اسب و در کوه و دشت پر از گرد و خاک بودیم و برای لنزها خیلی سخت بود. حتی یک بار در حین عکس گرفتن شدت دود باعث شد لنز چشم من تقریباً خاصیت خود را از دست بدهد، بد بود و مجبور شدیم آن را با یک لنز جدید جایگزین کنیم. به هر حال این مسائل ریسک محسوب می شوند.
این هنرمند درباره طراحی لباس بازیگران گفت: خانم زکی زاده طراحی لباس را نیز بر عهده دارد و لباس ها بر اساس شخصیت غزل است. با وجود اینکه آقای روناسی و خانم زکی زاده سعی کردند شرایطی را فراهم کنند که بتوانم به عنوان بازیگر به راحتی کارم را انجام دهم اما باز هم کار خیلی سنگین بود.
خادمی درباره قسمت های گریم سریال مستوران نیز گفت: ماه چشم چپ نشانه مربوط به غزال است. این نشان توسط آقای روناسی برای اختصاصی بودن غزال طراحی شده است. اما از دید مخاطب ممکن است کور به نظر برسد. چشم ها باید دو رنگ باشند. زیرا در برخی افراد این مشکل ژنتیکی است. اما طرح مشکی سمت چپ باعث کوری چشم چپ شده است. البته صحبت هایی که با سازنده سریال داریم باید نماد قبیله بربرها باشد و رهبر قبیله این نماد را برای خودش طراحی کند. یعنی گاهی می بینیم که رئیس قبیله جلوی آینه می رود و روی صورت و کنار صورتش برای خود علائم و نشانه های زیادی طراحی می کند. اما متاسفانه در فصل اول سریال امکان ثبت چنین افکاری و دیدن این الگو در چشمان غزال برای ما وجود ندارد. شاید برای بار دوم این اتفاق بیفتد.
وی درباره سریال مستوران بر اساس کتابی به همین نام نوشته محمد حنیف نیز گفت: من فقط با فیلمنامه جلو رفتم. چون کتاب در پایان فصل اول به دست ما رسید و آن را منتشر کردیم. معرفی شخصیت زمانی است که لیث و لطیفه به یک قبیله بربر می روند تا راهی برای یافتن پسرشان پیدا کنند. در این قسمت مخاطب فقط صدای غزال را می شنود که تاثیرگذار و خوش تولید است. بعد از پایان سریال چیزهایی در استودیو ضبط شد. آن قسمت مربوط به همان شش قسمتی است که آقای حاتمی کارگردانی سریال را بر عهده داشت. بعد از پایان سریال به اتفاق آقای حاتمی و حسین قورچیان صدا را در استودیو ضبط کردیم. اما در فیلمنامه نباید صدا ضبط شود و وقتی لیث و لطیفه به قبیله غریبه می آیند با غزل روبرو می شوند و با او صحبت می کنند. اما با توجه به اینکه در آن زمان بازیگر نقش غزال به این بازیگر نپیوسته بود، تصمیم گرفت سریال را تصویربرداری کند و بعد که من وارد تیم شدم، صدا را در استودیو ضبط کردیم. به همین دلیل فیلمنامه تغییر کرده و نحوه پخش آن از تلویزیون، درآمد و نتیجه خوب است و معیاری که باعث خلاقیت می شود.
بازیگر نقش غزل مستوران درباره این شخصیت افزود: طبیعتا نقش غزل نقش بسیار چالش برانگیزی است. وقتی فیلمنامه را خواندم این نقش برایم خیلی جذاب بود. نقشی که کمتر دیده ایم یا شاید اصلاً ندیده ایم. بزرگترین چالش من در مواجهه با این نقش این است که چگونه این شخصیت را که تا به حال ندیده بودیم، به شکلی باورپذیر به تصویر بکشم. نکته دیگر اینکه چه باید کرد که شبیه نباشد و یک شخصیت باشد و مخاطب غزل را همان طور که هست بپذیرد. از طرفی همه کارها باید در کنار نقش ها و شخصیت های باقی مانده قرار گیرد و شخصیت از هم جدا نشود، بلکه با بقیه نقش ها ادغام شود و در سریال تنیده شود. بخشی از این مسائل، تصویر رهبری است و جریان من را به آقای حاتمی معرفی کرد و بقیه، تصویر آقای آب پرور است. اما من همیشه درگیر این چالش با خودم هستم، چه کنم که غزل شبیه نشود و از بقیه نیروها جدا نشود. از طرفی برای اولین بار زنی را می بینیم که تروریست و رهبر قبیله ای با ویژگی های خونین و ظالمانه فراوان است، در واقع مخاطب با دیدن سریال به دلیل موقعیتی که انتخاب کرده است به غزل حق می دهد. بالا نظر ما این است که غزل اگرچه در ظاهر منفی است اما واقعا منفی نیست و کم کم تبدیل به یک شخصیت خاکستری می شود و در مقاطعی مخاطب با خود می گوید این نقش چاره ای جز این ندارد. این قسمت برای من خیلی مهم است که این اتفاق برای اثر غزل رخ می دهد و امیدوارم تا آخر شاهد تاثیرگذاری این قسمت ها باشیم. این نقش از نظر لباس و گریم و بازیگری چالش هایی دارد. امیدوارم برای مخاطب باورپذیر باشد و غزل را بپذیرد.
وی گفت: چون سال ها در سریال «87 متری» با آقای عیاری کار کرده ام، با این مدل کار و این شخصیت کارگردان آشنا هستم، چون آقای عیاری هم دقیقاً به همین شکل کار می کند.
وی درباره شخصیت خود که به عنوان یک زن قوی شناخته می شود، گفت: این زن را در سریال مستوران می توانیم به عنوان یک زن قوی و به برخی ویژگی های تاثیر منفی ببینیم. در واقع ما زنی را می بینیم که می تواند یک قبیله را مدیریت و رهبری کند و افراد زیادی هستند که این زن را آنقدر قوی می بینند که برای او ارزش قائل باشند و همچنین به او اعتماد کنند و به او احترام بگذارند. این ویژگی ای است که می تواند برای بقیه خانم ها سرمشق باشد و تا حدودی نشان دهنده رابطه زن و مرد است. از این نظر برای من بسیار ارزشمند است چون قبلا هم چنین تاثیری داشته ایم و چنین چیزی ندیده ایم. با این حال، کار در خارج از شهر چالش های خاص خود را دارد. از آنجا که نقش غزال ویژگی های یک جنگجو را دارد و رهبر قبیله ای است که تروریست می سازد، همه موقعیت ها چالش برانگیز است.
این بازیگر در پاسخ به اینکه سریال های ما چقدر نیاز به وام گرفتن از ادبیات قدیمی دارند، گفت: ما به قصه های زیادی نیاز داریم. چون ادبیات بسیار غنی در راه های تاریخ داریم. تا به حال حیف که کارگردانان و نویسندگان ما کمتر سراغ افسانه ها و داستان های کهن ایرانی می روند. ما به این دلیل ثروتمند هستیم که اگر واقعاً بخواهیم در مورد داستان های ایرانی صحبت کنیم، می توانیم بر بسیاری از سریال ها و فیلم های خارجی غلبه کنیم. در نتیجه خیلی موافق نیستیم یا سخت است یا محدودیت ها و بهانه های زیادی – چه از نظر تولید و چه از نظر فیلمنامه – که فکر می کنیم اصلا نداریم. به خصوص جوانانی که با واژه های قدیمی ایرانی و اسطوره های ایرانی آشنایی ندارند. ما و نسل های ما قبلاً یک سری افسانه ها و داستان های قدیمی را از مادربزرگ ها و پدربزرگ هایمان شنیده ایم. طبیعتاً نوجوانان 16 و 17 ساله امروزی شناخت چندانی از تاریخ باستان ندارند و چنین آثاری هر چقدر هم زیاد باشد باز هم نادر است. یک حقوق منصفانه، یک رزومه خوب و یک رویکرد جدید ارائه دهید. مهم ترین نکته روش جدید خلق داستان های جذاب و جذاب است که افراد 16 یا 17 ساله عاشق دیدن این آثار خواهند شد.
وی درباره جزئیات داستان های سریال های ایرانی خاطرنشان کرد: ما ایرانی ها عاشق داستان هستیم. همه ما در دوران کودکی هر شب در حالی که پدر و مادرمان برایمان داستان می گفتند به خواب می رفتیم. ما از کودکی با سنت قصه گویی بزرگ شده ایم و این علاقه به قصه گویی و قصه شنیدن در ژن ایرانیان است. استفاده از راوی که در سریال مستوران هم حضور دارد، به شرطی که در یک اثر نمایشی تنیده شود و به اصطلاح در سریال یا فیلم بنشیند، بسیار خوب است. گوینده سریال مستوران محمدرضا سرشار است که صدایش به خوبی بر سر سریال می نشیند و فکر می کنم مخاطبان از این نوع اطلاع رسانی استقبال و پسندیده اند. چون چنین اطلاعاتی مانند «تاریخ جمعه» برایشان ناآشنا است و با صدای آقای سرشار هم حال و هوای آن سال ها را به یادشان می آورد. این مدل قصه گویی بسیار یادآور پژواک صدای مادربزرگ است که در کودکی برایمان قصه تعریف می کرد و آن حس شیرین را به مخاطب یادآوری می کند.
بازیگر نقش غزال در نهایت از حضور شخصیت غزال در فصل دوم سریال مستوران خبر داد و گفت: حضور غنا در فصل دوم این سریال ادامه دارد. نقش غزال در فصل دوم پررنگتر از فصل اول، با حال و هوای متفاوت و توسعه بیشتر. در واقع غزل را در فصل دوم با ویژگی هایی متفاوت از فصل اول می بینیم. فضای کلی سریال نیز با فصل اول متفاوت است.
انتهای پیام
