به دنبال نگارش لایحه جدید قانون آب در کشور ، معاون وزیر محیط زیست حفاظت محیط زیست گفت: نباید به مسئله آب به عنوان یک مسئله جمعی نگاه شود ، یعنی نباید به طور کامل بیان کرد که آب انفال یا نه ؟ بنابراین ، ما در حال همکاری با وکلای بزرگ قم و وزارت نیرو برای اجرای قانون اجتهاد در این موضوع هستیم.
به گزارش سلام دکتر ، وزارت نیرو اعلام کرده است که لایحه جدید قانون آب در کشور تهیه شده است و انتظار می رود در همین دولت به مجلس ارائه شود. در همین حال ، این لایحه که مورد انتقاد قرار گرفته است. کمیته اجرایی انجمن ملی منابع زیست محیطی و معدنی گزارشی 10 صفحه ای با اشاره به همه دست اندرکاران مدیریت منابع آب و حامیان مالی مدیریت چشمه های ملی منتشر کرده و بر لزوم جلوگیری از سرعت کتاب قانون آب تأکید کرده است. گسترده و موثر نباید جزئی و سرعتی باشد.
منتقدان همچنین استدلال می کنند که در قانون جدید آب ، اولین قدم وزارت انرژی افشای همه آب به جز انفال است و بنابراین عامل تعیین کننده در تخصیص است.
مسعود تجریشی – معاون وزیر محیط زیست در حفاظت از محیط زیست – در مصاحبه با سلام دکتر وی با اشاره به لایحه جدید قانون آب در کشور اظهار داشت: نباید به مسئله آب به عنوان یک مسئله ادغام نگاه کرد ، یعنی نباید در این مورد مصداق داشت که انفال آب است یا نه؟ بنابراین ، ما به دنبال استفاده از اصطلاحات قانونی دیگری در این زمینه هستیم. بنابراین ما با وکلای بزرگ قم و وزارت نیرو همکاری می کنیم تا قانون اجتهاد در این امر اعمال شود ، یعنی آب و آب منتقل شود.
وی در ادامه گفت که ما بسیاری از قوانین زیست محیطی در کشور داریم ، از جمله قانون هوای پاک ، قانون مدیریت پسماند ، قانون حفاظت از تالاب ها ، قانون امنیت خانه و غیره ، و این: کمبود آب یکی از مواردی است که ما رضایت داریم ، بنابراین نیاز به تدوین این قانون نگران کننده است.
تجریشی ادامه می دهد: “تجربیات قبلی قوانین زیست محیطی گذشته نشان می دهد که روند نوشتن و تصویب قوانین در این زمینه بسیار طولانی است.” به عنوان مثال ، تدوین و ارائه قانون هوای پاک حدود یک دهه طول می کشد. برداشت من این است که روند تصویب قانون آب نسبت به سایر قوانین پیچیده تر خواهد بود زیرا در بیشتر این قوانین منافع متضادی وجود ندارد ، اما هنگامی که صحبت از آب می شود ، یک بحث علاقه وجود دارد.
معاون وزیر محیط زیست سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اینکه تدوین قانون آب بیش از هر قانون دیگری چالش برانگیز است و ابتدا باید استدلال های مورد علاقه حل شود ، گفت: “ما هنوز در پیش نویس قانون به حکمی نرسیده ایم. زیرا کنترل آب یک دستگاه است و سایر مشتریان دستگاه های ما هستند.
تجریشی می افزاید: قانون توزیع عادلانه آب که سالها پیش تصویب شده است ، به مسائل زیست محیطی نمی پردازد. ما عمیقا به موضوع آب نگاه می کنیم ، بنابراین با افراد باهوشی صحبت می کنیم تا ببینیم آیا می توانید بگویید آب انفال نیست و ما پادشاه کاملی برای آن نمی دانیم؟ اگر آب انفال در دسترس نباشد ، می توانیم قبض آب داشته باشیم و بر اساس آن آب را معامله و مدیریت کنیم.
وی افزود: “اگر در نظر بگیریم كه آب موجود در كشور متعلق به وزارت نیرو است ، پس محیط زیست نمی تواند با فعالیت های حمل و نقل آب مخالفت كند ، زیرا طبق قانون ، وزارت نیرو مسئول توزیع آب است ، بنابراین ابتدا باید دیدگاه جهانی داشته باشیم. “آیا تصمیم آب این است که ببینیم آب انفال خصوصی است یا مالک آن است؟ در اصطلاحات قبلی ، این مسئله حل نشده بود و در برخی موارد انفال و در برخی موارد دیگر مالکیت خصوصی بود. در حال حاضر ، ما باید این تکلیف را به سرویس ارائه دهیم و دستور اجتهاد اجتهاد را برای آن دریافت کنیم.
وی گفت: “ما برای كنترل آب در كشور به قوانین پیشرفته ای نیاز داریم ، در حال حاضر باید به این فکر كنیم كه سرزمین خود را در آینده چگونه می بینیم.” آیا می خواهیم استخر زنده داشته باشیم یا امنیت غذایی داشته باشیم و از همه آب های ملی برای تهیه گندم استفاده کنیم؟
تجریشی در پایان خاطرنشان کرد که باید این کار را انجام دهیم: “پس از آن ، طبق سیاست ها ، ما می توانیم یک قانون کامل و کارآمد در مورد آب داشته باشیم ، اما به نظر من ، این روند حداقل پنج سال طول خواهد کشید ، زیرا فقط یک بار زمان وجود دارد.” همچنین در مورد سیاست به توافق برسند ایده اصلی است و هنوز هم م workingثر است.
انتهای پیام
