مرزهای «شاخص کیفیت هوا» در نقاط مختلف جهان

کیفیت هوا

مرزهای «شاخص کیفیت هوا» در نقاط مختلف جهان

“شاخص کیفیت هوا” (AQI)، فاکتوری برای تعیین کیفیت هوای روزانه در شهرها و نقاط مختلف جهان است و نشان می‌دهد که هوا با در نظر گرفتن حجم آلاینده‌های گوناگون در هر روز، تا چه اندازه تمیز یا آلوده است و هر میزان آلودگی چه تاثیری بر سلامت کلی افراد دارد.

به گزارش سلام دکتر، شاخص کیفیت هوا در جدول “سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده” (EPA) از صفر تا ۵۰۰ به چندین سطح دسته‌بندی می‌شود. به عنوان مثال، عدد ۵۰ برای شاخص کیفیت هوا در این کشور،‌ نشان‌دهنده کیفیت خوب هوا است که بر سلامتی افراد تاثیر منفی نمی‌گذارد. در همین حال عدد شاخص کیفیت هوای بیش از ۳۰۰، نشان دهنده شدت گرفتن آلودگی و کیفیت هوای بسیار پایین و خطرناک است.

شاخص کیفیت هوای ۱۰۰ به طور کلی با استاندارد ملی کیفیت هوا برای آلاینده‌ها در ایالات متحده مطابقت دارد. این مقدار، سطحی است که سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا برای محافظت از سلامت عمومی تعیین کرده است. عدد شاخص کیفیت هوای زیر ۱۰۰ معمولاً رضایت بخش در نظر گرفته می شوند. با این حال هنگامی که عدد شاخص کیفیت هوا بالای ۱۰۰ باشد، کیفیت هوا در ابتدا برای گروه‌های حساس و خاصی ناسالم در نظر گرفته شده و سپس با بالاتر رفتن عدد شاخص، کیفیت هوا برای همه گروه ها ناسالم در نظر گرفته می شود.

دسته‌بندی شاخص کیفیت هوا در ایالات متحده

به گزارش سایت اطلاع رسانی سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا، شاخص کیفیت هوا در ایالات متحده در شش دسته قرار می گیرد که به شرح زیر است:

* شاخص کیفیت هوای صفر تا ۵۰ که “خوب” در نظر گرفته می شود. کیفیت هوا رضایت بخش در نظر گرفته می شود و آلودگی هوا خطر کمی برای سلامتی داشته یا خطری ندارد.

* شاخص کیفیت هوای ۵۱ تا ۱۰۰ که “متوسط” در نظر گرفته می شود. کیفیت هوا قابل قبول است. با این حال ممکن است برای تعداد بسیار کمی از افراد یک نگرانی متوسط سلامتی وجود داشته باشد. به عنوان مثال، افرادی که به طور غیرعادی به ازن حساس هستند ممکن است برخی از علائم تنفسی را تجربه کنند.

* شاخص ۱۰۱ تا ۱۵۰ که “ناسالم برای گروه های حساس” در نظر گرفته می شود. عموم مردم در این محدوده از شاخص کیفیت هوا به احتمال زیاد تحت تاثیر قرار نمی گیرند و بیشتر افراد مبتلا به بیماری ریوی، سالمندان و کودکان در معرض خطر هستند.

* شاخص ۱۵۱ تا ۲۰۰  که “ناسالم” در نظر گرفته می شود. همه افراد ممکن است برخی از اثرات نامطلوب مرتبط با سلامتی را تجربه کنند. با این حال اعضای گروه های حساس ممکن است عوارض جدی تری را داشته باشند.

* شاخص ۲۰۱ تا ۳۰۰ که”بسیار ناسالم” در نظر گرفته می شود. این یک هشدار سلامتی است که ممکن است عوارض جدی برای سلامتی همه افراد داشته باشد.

* شاخص بیشتر از ۳۰۰ که “خطرناک” در نظر گرفته می شود. این شاخص باعث صدور هشدارهای بهداشتی در مورد شرایط اضطراری می شود. کل جمعیت افراد یک منطقه بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند.

دسته بندی شاخص کیفیت هوا در اروپا برای ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون

* شاخص بین صفر تا ۱۰ “خوب” در نظر گرفته می شود.

* شاخص بین ۱۰ تا ۲۰ “قابل قبول” در نظر گرفته می شود.

* شاخص بین ۲۰ تا ۲۵ “متوسط” در نظر گرفته می شود.

* شاخص بین ۲۵ تا ۵۰ “بد” در نظر گرفته می شود.

* شاخص بین ۵۰ تا ۷۵ “بسیار بد” در نظر گرفته می شود.

* شاخص بین ۷۵ تا ۸۰۰ “به شدت بد” در نظر گرفته می شود.

دسته بندی شاخص کیفیت هوا در چین

دسته بندی شاخص کیفیت هوا در چین نسبت به ایالات متحده کمی متفاوت و به شرح زیر است.

* شاخص بین صفر تا ۵۰ “عالی” در نظر گرفته می شود.

* شاخص بین ۵۱ تا ۱۰۰ “خوب” در نظر گرفته می شود.

* شاخص بین ۱۰۱ تا ۱۵۰ “کمی آلوده” در نظر گرفته می شود.

* شاخص بین ۱۵۱ تا ۲۰۰ “نسبتا آلوده” در نظر گرفته می شود.

* شاخص بین ۲۰۱ تا ۳۰۰ “بسیار آلوده” در نظر گرفته می شود.

* شاخص بین ۳۰۱ تا ۵۰۰ “به شدت آلوده” در نظر گرفته می شود.

معضل آلودگی هوا در هند

آلودگی هوا در هند نیز معضلی است که سالانه سلامتی بسیاری از افراد را تحت تاثیر قرار می دهد و شاخص کیفیت هوا در بعضی از بازه های زمانی در برخی از شهرهای این کشور ناسالم برای همه گروه ها است. اخیرا زمانی که شاخص کیفیت هوا در دهلی نو، پایتخت این کشور به بالاتر از ۴۰۰  رسید یعنی در بازه “خطرناک” قرار گرفت، مدارس ابتدایی این منطقه تعطیل شدند. همچنین به مقاطع بالاتر تحصیلی نیز دستور توقف فعالیت ها در فضای باز برای دانش آموزان داده شد.

باید توجه داشت که دسته بندی شاخص کیفیت هوا در نقاط مختلف جهان بر اساس تکرار این معضل در بازه های زمانی مختلف، شدت آن و اقداماتی که برای کاهش آن انجام شده، متفاوت است. برای مثال در سال‌های قبل در شرایطی که برخی از ایالات آمریکا از جمله کالیفرنیا به دلیل تشدید آتش سوزی‌های جنگلی دچار معضل آلودگی هوا شده بودند، تصمیم‌گیری درباره توقف فعالیت مدارس به عهده مسئولان مدرسه‌ها در هر ایالت و با مشورت مقامات بهداشتی محلی صورت گرفت.

همچنین در برخی موارد، دستورالعمل آموزشی در مواقعی که شاخص کیفیت هوا پایین است شامل محدود کردن فعالیت‌های ورزشی در مدارس و عدم برگزاری فعالیت‌های آموزشی در فضای باز می‌شود. با این حال در بیشتر نقاط جهان شاخص کیفیت هوای بالاتر از ۱۵۰ “ناسالم برای همه گروه ها” در نظر گرفته می شود.

منابع: ۱، ۲، ۳، ۴

انتهای پیام

خروج از نسخه موبایل