زمستان امسال ، مانند زمستان گذشته و زمستان گذشته ، و زمستان سالهای گذشته ، گرد و غبار مرگ بر آسمان پایتخت و حومه بزرگ کشور قرار گرفته است. گرد و غباری که سالها برای آن چاره ای جز “دعا برای باد و باران” و هر بار معرفی منبع جدید وجود ندارد. یک بار مسئولیت کیفیت بنزین و دوباره حجم ترافیک است. در این زمان ، اما صحبت از “مازوت” بود. همان محصولی که زندگی انسان را تهدید می کند دشمن محیط زیست نیز هست.
به گزارش سلام دکتر ، مرحله اول این فاجعه به عدم تطابق تولید گاز و انرژی در کشور بازگشته است. اخیراً ، رئیس شرکت ملی گاز اعلام کرد که میزان گاز طبیعی تولید شده در کشور به 900 میلیون متر مکعب رسیده است و در بخش ساختمان ، کارخانه ها و نیروگاه ها ضرر ایجاد شده است .
با توجه به اینکه صادرات گاز ایران به عراق ، ترکیه و ارمنستان محدود است و هیچ گزارشی از صادرات گاز به سایر کشورهای نزدیک ، چه رسد به اروپا وجود ندارد ، ما حداقل انتظار داریم بیش از حد قادر به پاسخگویی به نیازهای مسکن است. اما آنچه اتفاق می افتد این است که به دلیل تقاضای زیاد گاز در محیط خانه ، گاز کارخانه ها و نیروگاه ها قطع شده و اکنون نیروگاه ها مجبور به استفاده از روغن دوم یا همان نوع سوخت می شوند.
به نظر می رسد نام زمستان به مرز هشدار دهنده قدرت گاز در کشور ، به ویژه در بخش مسکن پیوست ، و جای تعجب است که اتخاذ فرهنگ بهینه سازی بهره وری انرژی برای هیچ کارگری باری نیست. در حالی که برنامه ملی تحول و بهینه سازی برای اتاق های مسکونی و تجاری نیز تعیین شده است ، اما در عمل مشخص نیست که اقدامات قابل توجهی در این زمینه برداشته شده است ، که چنین نبود. اگر برداشته شود
از طرف دیگر ، س theال این است که آیا از ساخت و ساز و حفاظت از ساختمان ها مراقبت می شود؟ چرا از پنجره های دو جداره و نصب سیستم های کنترل درجه حرارت محلی در برخی از خانه ها ذکر نمی شود؟
بنابراین ، ما باید نیاز مردم به همکاری در این زمینه و پوشیدن لباس های مناسب در زمستان را تصور کنیم. گفته شده است که برای هر درجه کاهش دما در سیستم های گرمایشی ، مقدار تولید بخشی از پارس جنوبی صرفه جویی می شود. با تمام این اوصاف و تصدیق اینکه ما مردمی بسیار قدرتمند هستیم ، اما خانواده باید کی مقصر این افراد باشد؟
به نظر می رسد با کاهش دما دومین تولیدکننده بزرگ گاز در جهان نیست که روغن را به ریه های مردم خود می فرستد! با این حال ، برخی این حادثه را به تحریم مرتبط دانسته و می گویند چون تحریم ها مانع فروش نفت خام و پر بودن آشپزخانه ها شده است ، ما مجبور شده ایم که در نیروگاه ها نفت بسوزانیم. این مسئله منجر به شهادت و انکارهای زیادی شده است ، اما آنچه مهم است ، سلامتی افراد رقصنده است ، نه تأیید صلاحیت و انکار این کارمند و کارمند.
جالب توجه ترین ، راه حل در نظر گرفته شده برای این موضوع است. همان سکوت در 9 شب بعد در پایتخت! یک پروژه خاص به نام تعمیرات الکتریکی ، که برای ایجاد ثبات در شبکه برق و کاهش ظرفیت گاز برای تولید برق طراحی شده است. گفته شده است که بهبود برق جاده ها موجب صرفه جویی در مصرف یک میلیون دلار سوخت و کاهش مصرف گاز نیروگاه ها و گرمایش مورد نیاز در مناطق سردتر می شود. وی همچنین تأکید کرد: در ساعات قانونی رفت و آمد زیاد نیست و در بسیاری از مکان ها این میزان برق در ساعات شب تا صبح لازم نیست.
حتی جالب تر این واقعیت است که این ایده فقط برای پایتخت در نظر گرفته شده است ، کما اینکه دیگر شهرنشینان صنعت دیگری فقط با استفاده از سوخت های فسیلی ریه ندارند. آیا باید بپرسید که زندگی و امنیت معنوی شهروندان از کجا پیدا شده است؟
بنابراین ، ناگفته نماند که همین ظرفیت نفتی همیشه توسط بسیاری از کارگران ایجاد و رد می شود ، در حالی که محیط زیست و سایر سازمان های مسئول استفاده از نفت در نیروگاه ها این اطلاعات را رد می کنند مرکز کنترل کیفیت هوای تهران اهداف آلودگی را در ماه نوامبر و دسامبر سال جاری نشان داد. دی اکسید گوگرد در ایستگاه های جنوب غربی و جنوب غربی تهران افزایش یافته است.
نیازی به گفتن نیست که افزایش غلظت این زباله ها ارتباط مستقیمی با استفاده از سوخت های فسیلی در نیروگاه ها و صنایع دارد. بنابراین ، با توجه به اطلاعات مرکز کنترل کیفیت هوای تهران ، می توان نتیجه گرفت که یکی از دلایل اصلی آلودگی هوای تهران در روزهای اخیر ممکن است سوزاندن روغن در نیروگاه ها و کارخانه ها باشد. در تهران و حتی اطراف آن.
انتهای پیام
