خلاصه کتاب نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها ( نویسنده مانوئل پوییگ )

رمان «نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها» اثر مانوئل پوییگ، داستانی عمیق و منحصربه فرد است که تماماً از طریق دیالوگ های میان دو شخصیت اصلی، آقای رامیرز و لَری، روایت می شود و پیچیدگی های حافظه، واقعیت و نیاز به ارتباط انسانی را به تصویر می کشد. این اثر با ساختار نوآورانه خود، دریچه ای به ذهنیت شخصیت ها می گشاید و خواننده را درگیر رمزگشایی از گذشته آن ها می کند.

رمان «نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها» یکی از برجسته ترین آثار مانوئل پوییگ، نویسنده نام آشنای آرژانتینی است که با نوآوری در فرم و عمق روان شناختی، خواننده را مجذوب خود می کند. این رمان که به فرمی کاملاً دیالوگ محور نوشته شده است، تجربه ای بی واسطه از غرق شدن در ذهن و زبان شخصیت ها را فراهم می آورد و آن را به اثری متمایز در ادبیات معاصر تبدیل می کند. در این مقاله، ما به بررسی جامع این رمان، از معرفی نویسنده و خلاصه داستان تا تحلیل ادبی و مضامین عمیق آن می پردازیم تا درکی جامع و کامل از این شاهکار ادبی ارائه دهیم.

مانوئل پوییگ: پیشگام فرم و روان در ادبیات آمریکای لاتین

مانوئل پوییگ (۱۹۳۲-۱۹۹۰) یکی از نوآوران و پیشگامان ادبیات آمریکای لاتین و جهان به شمار می رود. زندگی و مسیر هنری او به شدت تحت تأثیر محیط و تحصیلاتش شکل گرفت که آثارش را با عمقی خاص و سبکی متمایز غنا بخشید.

زندگی، تحصیلات و تأثیر محیط بر آثار پوییگ

مانوئل پوییگ در سال ۱۹۳۲ در شهر کوچک خنرال ویگاس در آرژانتین به دنیا آمد. دوران کودکی او در فضای نسبتاً محدود و سنتی این شهر کوچک، تأثیر عمیقی بر شکل گیری جهان بینی و موضوعات آثارش گذاشت. او بعدها برای تحصیلات دانشگاهی، ابتدا در رشته فلسفه به تحصیل پرداخت و سپس به ایتالیا سفر کرد تا در رشته کارگردانی سینما در چینه چیتا (Cinecittà) رم ادامه تحصیل دهد. در این دوره، او فرصت یافت تا با چهره های سرشناسی چون «ویتوریو دسیکا» (Vittorio De Sica) در کلاس کارگردانی و «چزاره زاواتینی» (Cesare Zavattini) در کلاس فیلمنامه نویسی، هم درس و هم نشین شود. این آشنایی عمیق با سینما و تکنیک های روایت بصری، بعدها در سبک نوشتاری او بازتاب یافت و به آثارش کیفیتی سینمایی بخشید. پوییگ پس از تجربه کارهای گوناگون و سفر به نقاط مختلف، به این درک رسید که زندگی و فضای شهر کوچک زادگاهش، یگانه منبع الهام خلاقانه او برای نگارش داستان ها و رمان هایش است. او توانست از دل جزئیات زندگی روزمره و روابط انسانی در محیطی محدود، داستان هایی با ابعاد جهانی و روان شناختی عمیق خلق کند.

جایگاه مانوئل پوییگ در ادبیات جهان و جنبش بوم

مانوئل پوییگ نقش مهمی در جنبش ادبی بوم (Boom) آمریکای لاتین ایفا کرد، جنبشی که در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، نویسندگان بزرگی چون گابریل گارسیا مارکز، ماریو بارگاس یوسا، خولیو کورتاسار و کارلوس فوئنتس را به ادبیات جهان معرفی کرد. اگرچه پوییگ از نظر سبک و رویکرد تا حدودی با برخی از اعضای این جنبش متفاوت بود (به ویژه در عدم گرایش به رئالیسم جادویی)، اما او نیز با نوآوری های فرمی و پرداختن به مضامین اجتماعی و سیاسی در بستری روان شناختی، جایگاه ویژه ای در این جریان پیدا کرد. آثار او با ترجمه به زبان های مختلف، به سرعت به شهرت جهانی رسیدند و بر ادبیات مدرن تأثیر بسزایی گذاشتند.

بررسی سبک نوشتاری پوییگ: دیالوگ، سینما و روانکاوی

سبک نوشتاری مانوئل پوییگ از ویژگی های منحصر به فردی برخوردار است که او را از بسیاری از هم عصرانش متمایز می کند. یکی از بارزترین این ویژگی ها، استفاده گسترده و مبتکرانه از دیالوگ به عنوان ستون فقرات روایت است. پوییگ اغلب از تکنیک های سینمایی در رمان هایش بهره می برد؛ روایت های غیرخطی، تغییر مداوم زاویه دید، و تأکید بر گفتار شخصیت ها به جای توصیف های مفصل راوی. این رویکرد به او اجازه می دهد تا به جای توضیح دادن شخصیت ها، آن ها را از طریق کلماتی که بر زبان می آورند و مکالماتی که بینشان شکل می گیرد، نشان دهد. دیالوگ در آثار پوییگ نه تنها وسیله ای برای پیشبرد داستان است، بلکه ابزاری قدرتمند برای روانکاوی شخصیت ها، افشای پیچیدگی های ذهنی، تعارضات درونی و لایه های پنهان روان آن ها به شمار می رود. او از طریق همین مکالمات، به مخاطب اجازه می دهد تا به درون ذهن شخصیت ها نفوذ کرده و با آن ها همدلی کند.

آثار شاخص دیگر مانوئل پوییگ

علاوه بر «نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها»، مانوئل پوییگ آثار شاخص دیگری نیز دارد که هر یک به نوبه خود، جایگاه او را در ادبیات تثبیت کرده اند. شاید مشهورترین اثر او، رمان «بوسه زن عنکبوتی» (El beso de la mujer araña) باشد که به دلیل سبک روایی نوآورانه و پرداخت عمیق به مضامینی چون عشق، سیاست، هویت جنسی و هنر، مورد تحسین گسترده ای قرار گرفت و به فیلمی موفق نیز تبدیل شد. از دیگر رمان های مهم او می توان به «خیانت ریتا هِیوُرث» (La traición de Rita Hayworth)، «قلب مچاله» (The Buenos Aires Affair) و «تاریکی خارجی» (Eternal Curse on the Reader of These Pages) (که در ایران با عنوان «نفرین ابدی» نیز شناخته می شود) اشاره کرد. این آثار همگی نشان دهنده توانایی پوییگ در کاوش لایه های پیچیده جامعه و روان انسانی از طریق فرم های روایی بدیع هستند.

سفری از خلال کلمات: خلاصه جامع رمان نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها

رمان «نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها» اثری است که خواننده را به سفری بی واسطه در دنیای دو شخصیت اصلی خود می برد، جایی که تمام اطلاعات و داستان از طریق دیالوگ های آن ها آشکار می شود.

معرفی شخصیت های اصلی: آقای رامیرز و لَری

شخصیت های اصلی این رمان، دو مرد از دو نسل و با پیشینه های کاملاً متفاوت هستند که مسیر زندگی شان در یک آسایشگاه در نیویورک به هم گره می خورد.

• آقای رامیرز: پیرمردی ۷۴ ساله و آرژانتینی است. او در گذشته یکی از فعالان پرشور جنبش چپ بوده و سال ها زندان سیاسی را تجربه کرده است. اکنون، به دلیل کهولت سن و ضعف جسمانی، به صندلی چرخ دار وابسته است. او با چالش های حافظه دست و پنجه نرم می کند و تلاش می کند گذشته ای را به یاد آورد که گویی تحریف شده یا بخش هایی از آن را فراموش کرده است. او در این آسایشگاه زندگی می کند و به کمک نیاز دارد.
• لَری: مردی جوان، ۳۶ ساله و اهل نیویورک است. او مدرک دکترای تاریخ دارد، اما به دلایل نامعلومی (که در طول رمان به تدریج آشکار می شود) به شغل مراقبت از رامیرز و هل دادن صندلی چرخ دار او مشغول است. لَری نمادی از نسل جوان تر و سرخورده آمریکایی است که با واقعیت های تلخ زندگی و محدودیت های اجتماعی دست و پنجه نرم می کند.

ساختار روایی منحصر به فرد: رمان دیالوگ محور

آنچه «نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها» را از دیگر رمان ها متمایز می کند، ساختار روایی بی نظیر آن است. کل رمان تنها از طریق دیالوگ های این دو شخصیت پیش می رود و هیچ راوی سوم شخصی وجود ندارد. به عبارت دیگر، پوییگ به طور کامل از حضور راوی سنتی اجتناب کرده است. تمام اطلاعات مربوط به فضا، زمان، شخصیت ها، گذشته آن ها، اتفاقاتی که رخ می دهد و حتی عواطف و حالات درونی، تنها از طریق همین گفتگوها آشکار می شود. خواننده باید با دقت به هر کلمه و هر جمله توجه کند تا پازل داستان را کنار هم بگذارد و واقعیت را از لابلای کلمات و سکوت ها کشف کند. این فرم، چالش برانگیز اما در عین حال بسیار جذاب است و خواننده را به شریکی فعال در روایت تبدیل می کند.

تکامل رابطه و مضامین گفتگوها: از خاطرات تا ناامیدی ها

در طول رمان، رابطه بین رامیرز و لَری به تدریج شکل می گیرد و از یک ارتباط صرفاً کاری به یک پیوند عمیق و پیچیده از وابستگی، همدردی و حتی گاهی اصطکاک تبدیل می شود. گفتگوهای آن ها بسیار متنوع است و موضوعات گسترده ای را در بر می گیرد:

• خاطرات گذشته: رامیرز به مرور خاطرات خود از دوران فعالیت سیاسی، زندان و زندگی در آرژانتین می پردازد. اما همواره ابهام و تناقضی در این خاطرات وجود دارد که خواننده را به تفکر وا می دارد که کدام بخش واقعیت و کدام خیال است.
• ترس ها و خشم ها: هر دو شخصیت ترس ها، خشم ها، و ناامیدی های خود را از گذشته و حال بیان می کنند. رامیرز از سرکوب های سیاسی و فراموشی، و لَری از سرخوردگی های شغلی و شخصی اش.
• تجربیات زندان رامیرز: بخش قابل توجهی از گفتگوها به دوران زندان رامیرز و جزئیات آن می پردازد، هرچند که این روایت ها همیشه قابل اعتماد نیستند.
• مشکلات شخصی لَری: لَری نیز از مشکلات زندگی شخصی اش، روابطش و احساساتش سخن می گوید، که نشان دهنده عمق پیچیدگی های انسانی اوست.
• فرار از واقعیت و پناه بردن به دنیای خیال: هر دو شخصیت به نوعی از واقعیت تلخ اطراف خود فرار می کنند. رامیرز با تحریف حافظه و ساختن داستان های خیالی، و لَری با پرداختن به دنیای درونی خود و شاید گوش دادن به داستان های رامیرز.

واشینگتن، لری، میدون، لَریِ جوون، رامیرِزِ پیر، خیلی پیر، هفتادوچهارساله و همین طور درخت، نیمکت، علف، سیمان، اما واژه هایی مثل ضعف اعصاب، افسردگی، شعف، ساختگی … معنی این واژه ها رو نمی دونم.

این نقل قول نمونه ای گویا از دیالوگ های رمان است که نشان دهنده نبرد رامیرز با حافظه و ادراک واژه هاست. این گفتگوها نه تنها اطلاعاتی را منتقل می کنند، بلکه لایه های عمیق تری از شخصیت ها را آشکار می سازند.

رمزگشایی از حقایق پنهان و تعارضات درونی

همان طور که گفتگوها پیش می روند، دیالوگ ها به مرور دروغ ها، تحریف های ذهنی و واقعیت های تلخ زندگی هر دو شخصیت را آشکار می کنند. خواننده متوجه می شود که چگونه رامیرز، به دلیل گذشته پرالتهاب و شاید برای مقابله با رنج، ناخودآگاه یا آگاهانه، خاطراتش را بازسازی می کند. از سوی دیگر، لَری نیز با چالش های درونی و پنهان خود دست و پنجه نرم می کند. پوییگ به زیبایی نشان می دهد که هر دو از طریق همدردی با یکدیگر سعی در مقابله با بی عدالتی ها و ناامیدی های اطراف خود دارند، اما این همزیستی، سایه های پنهان وجودشان را نیز برملا می سازد. رمان نه تنها به بررسی خاطرات فردی می پردازد، بلکه تأثیری که تاریخ و سیاست بر روان انسان می گذارند را نیز به تصویر می کشد. این فرآیند رمزگشایی، یکی از جذاب ترین جنبه های رمان است و خواننده را تا پایان درگیر نگه می دارد.

تحلیل ادبی و مضامین عمیق نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها

رمان «نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها» فراتر از یک داستان ساده است و با نوآوری های فرمی و مضامین عمیق خود، جایگاه ویژه ای در ادبیات معاصر دارد.

نوآوری فرمی: قدرت دیالوگ محض و تأثیر آن بر خواننده

انتخاب فرم دیالوگ محض، تصمیمی آگاهانه از سوی مانوئل پوییگ است و یکی از برجسته ترین نوآوری های این رمان محسوب می شود. پوییگ از این فرم برای دستیابی به اهداف گوناگونی استفاده کرده است:

• ایجاد حس صمیمیت بی واسطه: با حذف راوی و واسطه، خواننده مستقیماً با کلمات شخصیت ها در تماس است. این امر حس نزدیکی و صمیمیت بی واسطه ای را ایجاد می کند، گویی خواننده خود شاهد و شنونده این مکالمات است.
• نزدیکی به ذهنیت شخصیت ها: دیالوگ ها به ما اجازه می دهند به طور مستقیم به جریان سیال ذهن شخصیت ها، افکار ناگفته و عواطف پنهان آن ها دست یابیم.
• تقلید از گفتار واقعی: پوییگ با استفاده از دیالوگ های طبیعی و روان، سعی در تقلید از زبان و گفتار واقعی انسان ها دارد که این امر به واقع گرایی و ملموس بودن اثر می افزاید.
• تأکید بر اهمیت زبان در ساخت واقعیت: رمان نشان می دهد که چگونه زبان و کلمات می توانند واقعیت را بسازند، تحریف کنند و یا بازآفرینی کنند. خاطرات رامیرز از طریق گفتار ساخته و بازسازی می شوند.

عدم وجود راوی، چالش بزرگی را برای خواننده ایجاد می کند. خواننده مسئول کنار هم گذاشتن پازل اطلاعات، پر کردن خلأها و تعبیر از سکوت ها و گفته های ناگفته است. این امر باعث می شود تجربه خواندن رمان، فراتر از یک دریافت منفعل باشد و به یک فعالیت ذهنی فعال و عمیق تبدیل شود. خواننده باید خود به کاوشگر حقیقت تبدیل شود.

تم های اصلی و لایه های معنایی رمان

«نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها» به کاوش در چندین تم عمیق انسانی می پردازد که لایه های معنایی غنی به رمان می بخشند:

حافظه، واقعیت و تخیل:

یکی از محورهای اصلی رمان، نبرد بین حافظه تحریف شده و واقعیت تلخ است. رامیرز، شخصیت اصلی، به دلیل تجربیات دردناک گذشته و شاید برای محافظت از خود، به پناه بردن به دنیای خیال و بازسازی خاطراتش روی می آورد. این تم به ما یادآور می شود که چگونه ذهن انسان می تواند برای کنار آمدن با رنج و ناامیدی، به خیال و بازآفرینی گذشته پناه ببرد. مرز میان آنچه واقعاً اتفاق افتاده و آنچه در ذهن شخصیت ها ساخته می شود، در طول رمان سیال و مبهم است.

تنهایی و نیاز به ارتباط انسانی:

با وجود تفاوت های فراوان در سن و پیشینه، رامیرز و لَری هر دو در نوعی از تنهایی عمیق به سر می برند. رابطه آن ها که در ابتدا صرفاً کاری است، به تدریج به یک پیوند عمیق تر از همدردی و وابستگی تبدیل می شود. رمان نمایش عمیقی از نیاز انسان به همدردی، درک شدن و ارتباط با دیگری، حتی در شرایط نامتعارف و غیرمنتظره است. آن ها در گفتگوهایشان به دنبال راهی برای شکستن حصار تنهایی و یافتن معنا در زندگی یکدیگر هستند.

سیاست، سرنوشت و پیامدهای سرکوب:

گذشته سیاسی رامیرز به عنوان یک فعال چپ و زندانی سیاسی، تأثیر عمیقی بر حال و روان او گذاشته است. رمان به پیامدهای سرکوب های سیاسی، از دست دادن آرمان ها و تأثیر طولانی مدت آن بر روح و جسم فرد می پردازد. این تم، بعد اجتماعی و تاریخی به رمان می بخشد و آن را فراتر از یک داستان صرفاً روان شناختی می برد. این اثر بازتابی از دوران دیکتاتوری و خشونت سیاسی در آمریکای لاتین است.

درد و رنج انسانی در مواجهه با واقعیت:

پوییگ به کاوش عمیق در رنج جسمی (در مورد رامیرز و بیماری هایش) و رنج روحی (در هر دو شخصیت به دلیل سرخوردگی ها و ناامیدی ها) می پردازد. رمان نشان می دهد که چگونه انسان ها برای کنار آمدن با درد و مواجهه با واقعیت های تلخ زندگی، به مکانیزم های دفاعی مختلفی روی می آورند؛ از انکار و تحریف گرفته تا پناه بردن به گفتگو و خیال پردازی.

تفسیر مفهوم نفرین در عنوان کتاب:

عنوان «نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها» سوال برانگیز و چندوجهی است. این نفرین را می توان به طرق مختلفی تفسیر کرد:

• نفرین ابهام و پیچیدگی روان انسان: شاید این نفرین به چالش خواننده در درک کامل و بی واسطه پیچیدگی های روان انسان، بدون راهنمایی مستقیم راوی اشاره دارد.
• نفرین تاریخ و حافظه: شاید اشاره ای به نفرین تاریخ و ناتوانی انسان در گریز از گذشته خود، حتی از طریق تحریف حافظه باشد.
• چالشی برای خواننده: یا به عنوان یک چالش برای خواننده که بدون راهنما در دنیای ذهنی شخصیت ها غرق شود و معنا را خود کشف کند. این عنوان، خواننده را به تأمل وامی دارد و او را به مشارکت فعال در فرآیند داستان خوانی دعوت می کند.

---

چرا نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها اثری است که باید خواند؟

رمان «نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها» نه تنها یک اثر ادبی خواندنی است، بلکه تجربه ای منحصر به فرد را به خواننده ارائه می دهد. دلایل متعددی برای توصیه به خواندن این کتاب وجود دارد:

• تجربه روایتی متفاوت و بسیار نوآورانه: این رمان با ساختار تماماً دیالوگ محور خود، افق های جدیدی از ادبیات را به روی خواننده می گشاید و او را با فرمی بدیع و چالش برانگیز مواجه می کند که کمتر در آثار دیگر یافت می شود. این نوآوری، تجربه خواندن را فراموش نشدنی می کند.
• غرق شدن بی واسطه در ذهنیت و روابط پیچیده شخصیت ها: بدون واسطه راوی، خواننده مستقیماً با افکار، احساسات، دروغ ها و حقایق شخصیت ها در تماس قرار می گیرد. این امر باعث می شود که ارتباط عمیق تری با رامیرز و لَری برقرار شود و پیچیدگی های روان آن ها به خوبی درک شود.
• کاوش در تم های عمیق انسانی: رمان به بررسی مفاهیم بنیادینی چون حافظه، واقعیت و تخیل، تنهایی و نیاز به ارتباط، سیاست و سرنوشت، و درد و رنج انسانی می پردازد. این کاوش ها، خواننده را به تأمل درباره جنبه های مختلف وجود خود و جامعه وامی دارد.
• آشنایی با یکی از مهم ترین و تأثیرگذارترین آثار مانوئل پوییگ: این کتاب یکی از شاهکارهای پوییگ است و مطالعه آن فرصتی است برای آشنایی عمیق تر با سبک و جهان بینی این نویسنده برجسته و نقش او در ادبیات آمریکای لاتین.
• لذت بردن از ترجمه روان و دقیق احمد گلشیری: ترجمه احمد گلشیری، مترجم برجسته ایرانی، به گونه ای است که به خوبی از پس پیچیدگی های زبانی رمان برآمده و روح اثر را به زبان فارسی منتقل کرده است. این ترجمه روان، لذت خواندن را دوچندان می کند و به خواننده فارسی زبان امکان می دهد تا با تمام ظرایف اثر ارتباط برقرار کند.

اطلاعات خرید و نسخه های موجود رمان نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها

برای دسترسی به رمان «نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها»، دو نسخه اصلی چاپی و صوتی در دسترس علاقه مندان قرار دارد که هر یک تجربه متفاوتی از این اثر را ارائه می دهند.

نسخه چاپی: مترجم و ناشر

نسخه چاپی این رمان در ایران با ترجمه درخشان استاد احمد گلشیری منتشر شده است. احمد گلشیری، یکی از برجسته ترین مترجمان ادبی ایران است که با دقت و ظرافت خاصی، آثار بزرگ ادبیات جهان، به خصوص ادبیات آمریکای لاتین را به فارسی برگردانده است. ترجمه او از «نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها» نیز از این قاعده مستثنی نیست و به دلیل حفظ روح اثر و روانی متن، مورد تحسین منتقدان و خوانندگان قرار گرفته است. ناشر چاپی این اثر در ایران، انتشارات نگاه است که سابقه طولانی و درخشانی در انتشار آثار ادبی فاخر داخلی و خارجی دارد و از ناشران معتبر کشور محسوب می شود.

نسخه صوتی: ناشر و راویان

برای علاقه مندانی که ترجیح می دهند به جای خواندن، به کتاب گوش فرا دهند، نسخه صوتی رمان «نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها» نیز موجود است. این نسخه صوتی توسط نوین کتاب گویا، یکی از ناشران پیشرو در زمینه تولید کتاب های صوتی در ایران، منتشر شده است. راویان این اثر صوتی، احسان چریکی و مصطفی هرآیینی هستند که با صدای دلنشین و اجرای حرفه ای خود، به دیالوگ های رمان جان بخشیده اند. این نسخه صوتی به دلیل ماهیت دیالوگ محور رمان، تجربه ای بسیار متفاوت و شنیدنی را فراهم می آورد، زیرا شنونده می تواند پویایی و فراز و فرودهای مکالمات شخصیت ها را با وضوح بیشتری درک کند. نسخه صوتی این کتاب در پلتفرم های مختلف کتاب صوتی مانند کتابراه و فیدیبو قابل دسترسی است. تجربه گوش دادن به این اثر، به ویژه برای درک جریان سیال و بی واسطه دیالوگ ها، بسیار توصیه می شود.

«رامیرز» یک آرژانتینی هفتاد و چهار ساله است که در صندلی چرخ دار محصور شده است. او مردی به اسم «لری» را استخدام می کند که در کارهایش به او کمک کند. لری روزگاری استاد تاریخ بوده ولی او را از دانشگاه اخراج کردند. پس از مدتی رابطهٔ عجیبی بین این دو شکل می گیرد و گفتگوهای عمیقی بینشان ردوبدل می شود.

نتیجه گیری: میراث یک روایت ماندگار

رمان «نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها» اثر مانوئل پوییگ، یک شاهکار ادبی است که با نوآوری های فرمی و عمق محتوایی خود، جایگاهی ویژه در ادبیات معاصر جهانی و آمریکای لاتین دارد. این اثر نه تنها به دلیل ساختار تماماً دیالوگ محور خود متمایز است، بلکه به واسطه شخصیت پردازی استادانه و کاوش در تم های عمیقی نظیر حافظه، واقعیت و تخیل، تنهایی و نیاز به ارتباط، و تأثیر سیاست بر روان انسانی، اثری ماندگار و تأثیرگذار به شمار می رود.

پوییگ با مهارت بی نظیر خود، خواننده را به سفری بی واسطه در ذهن و زبان شخصیت هایش دعوت می کند و او را درگیر فرآیند رمزگشایی از حقایق پنهان و پیچیدگی های روان انسان می سازد. ترجمه دقیق و روان احمد گلشیری نیز به خوانندگان فارسی زبان امکان می دهد تا با تمام ابعاد این اثر ارزشمند ارتباط برقرار کنند. چه به دنبال تجربه ای متفاوت از روایت باشید، چه به تحلیل های روان شناختی و اجتماعی علاقه داشته باشید، و چه به آثار نویسندگان برجسته آمریکای لاتین می پردازید، مطالعه یا گوش دادن به «خلاصه کتاب نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها ( نویسنده مانوئل پوییگ )» را به شما اکیداً توصیه می کنیم. این رمان بی شک یک تجربه خواندنی خاص و عمیق را به شما هدیه خواهد داد و جایگاه خود را به عنوان یکی از مهم ترین آثار ادبی قرن بیستم تثبیت خواهد کرد.