وقتی معیار انتخاب افراد در حوزه سایبری، سواد و دانش نیست،حمله سایبری به راحتی شکل می‌گیرد

اولین عاملاینجا سکوت و انکار است، با سکوت و نشر منکر راه به جایی نمی بریم. دقیقاً شناسایی عواملی است که در چنین آزمایش‌هایی می‌تواند دانش را به بخش‌های دیگر منتقل کند و از تکرار وقایع جلوگیری کند، اما متأسفانه نهادها و سازمان‌ها یاد گرفته‌اند که در صورت وقوع این رویدادها انکار کنند و سکوت کنند.
علم از طریق چنین رفتارهایی منتشر نمی شود. به عبارت دیگر اگر این روش ادامه پیدا کند نه تنها محل الف بلکه محل ب نیز آسیب می بیند و مورد حمله قرار می گیرد زیرا همه منکر می شوند و سکوت می کنند.

نکته دوم یعنی ما توسعه رایگان را به جای هزینه های پردازش یاد گرفته ایم. به عنوان مثال، ما ابزارهای رایگان برای ویندوز، آنتی ویروس، ITSM و سایر ابزارهای پردازشی ارائه کرده ایم. در حالی که سخت افزار گران است، ابزارهای OPEN SOURCE معمولاً برای نرم افزار یا ابزارهای مدیریت داده و دارایی استفاده می شوند که می توانند به راحتی هک شوند. لازم به ذکر است که همیشه اینطور نیست که متوجه شویم چیزی وارد شده است، مگر اینکه هکر قدرت نشان دادن آن را داشته باشد.

سال‌هاست که ما از همان نرم‌افزاری که به صورت رایگان دریافت کرده‌ایم متاثر و آسیب می‌بینیم، اما متأسفانه از آن آگاه نیستیم، زیرا شخصی که از اطلاعات ما استفاده می‌کند نباید همیشه در مورد استفاده از آن به ما هشدار دهد، مگر اینکه ما اختیارات خود را اعلام کنیم.

چند عامل بی تفاوتی نهادهایی که برای جلوگیری از چنین حوادثی راه اندازی شده اند دانش امروزی است. دانش فعلی لزوماً به تحریم مربوط نمی شود. متاسفانه مشاهده می شود که برخی از سازمان ها جداسازی اینترنت و اینترانت را مهمترین امر امنیتی می دانند. امروزه این گفته به دلیل ناآگاهی از قابلیت های شبکه های کامپیوتری به شکل عمیقی در آمده است. البته این بستگی به اتصال یا نبودن اینترنت کشور به اینترانت ندارد. به عبارت دیگر، مراکزی که از وقوع چنین حوادثی جلوگیری می کنند، کار خود را به بهترین نحو انجام می دهند. بیشتر در قالب شعار.

عامل چهارمعدم علاقه واقعی به دانش امنیتی و مسائل امنیتی نرم افزار. نرم افزار کشور از امنیت آگاه نیست. این امر به این دلیل است که متأسفانه مراکزی مانند ماهر و سایر مراکز دانشی مشابه، کمتر از فرصت ها و امکانات مواجهه با یکدیگر سهیم هستند و از آگاهی بیشتر رضایت دارند.

همچنین لازم به ذکر است که در امور فناوری اطلاعات، پیمانکاران نه بر اساس تجربه، قدرت یا توانایی، بلکه بر اساس تاییدیه و ارتباطات آنها انتخاب می شوند.
وقتی صحبت از فناوری و حفاظت از فناوری به میان می‌آید، نه تنها باید روی موضوعات فرعی، بلکه بر افرادی که فناوری را به خوبی می‌شناسند، از جمله شعار جداسازی اینترنت و اینترانت، تمرکز کنیم، فناوری‌های جدید در سراسر جهان معرفی می‌شوند. ، اما این اختلافات در کشور 20 سال پیش متوقف شد و قانونگذاران باید بیشتر بدانند و بیشتر از این موضوع آگاه شوند.

23302